Pori cadwraethol

Mae’n bwysig iawn hefyd dewis y math iawn o anifail ar gyfer y safle – mi fyddech chi’n synnu mor wahanol yw arferion pori un anifail o’i gymharu a’r llall. Er enghraifft bydd defaid yn pori’n bwyllog ar eu hoff fath o lystyfiant, a bydd bridiau brodorol yn aml yn pori glasbrennau bychain. Maen nhw’n ysgafn, yn sionc ac yn gallu cyrraedd y rhan fwyaf o leoedd. Fodd bynnag, maent yn dueddol o gael eu gwlan yn sownd yn y mieri. Ar y llaw arall, mae gwartheg yn drymach ac yn gallu gwthio trwy lystyfiant mwy trwchus fel rhedyn a mieri. Maent yn bwydo trwy lapio’u tafodau o gwmpas darn o lystyfiant a’i rwygo i ffwrdd. Mae hyn yn gadael strwythur mwy bras ar ei ol – sy’n ardderchog ar gyfer creu cynefin diddorol. Gallant hefyd gyrraedd yn uwch yn y coed uwchben i bori. Mae merlod rhywle yn y canol rhwng y ddau – maent yn pori’n ddethol, ond maent yn ddigon mawr i gael peth effaith ar strwythur ffisegol y safle. Defnyddiwn fridiau brodorol bron bob amser, gan eu bod wedi datblygu a ffynnu ar y bwyd garw hwn ac yn ddigon gwydn i ymdopi a’n tywydd. Yn ogysatal a’u gallu i greu amrywiaeth mewn cynefin coetir, mae tail y da byw yn gyflenwad bwyd ar gyfer nifer o infertebratau megis chwilen y domen, felly’n fantais arall o gael da byw mewn coetir.

Pan fo lefelau stoc yn mynd yn uwch na’r hyn sy’n gynaliadwy, mae arwyddion o hyn i’w gweld yn y coetir fel arfer – presenoldeb coed wedi’u difrodi ar lefel pori, neu absenoldeb unrhyw lasbrennau ifanc, er enghraifft. Ar y pegwn arall, pan nad oes digon o bori, daw planhigion trechol, mwy ymosodol i’r amlwg yn fuan ar y safle. Ni ddymunir yr un o’r ddwy sefyllfa, a dyna pam y gall trefn bori gytbwys sy’n defnyddio’r anifeiliaid cywir gynyddu bioamrywiaeth cynefin.

Er mwyn i bori fod yn gynaliadwy yn y tymor hir, rhaid i’r gwaith fod yn ddeiniadol yn economiadd ac ac yn ymarferol i’r porwr. Mae angen i’r seilwaith cywir fod yn ei le ar safleoedd, yn cynnwys traciau mynediad, terfynnau sy’n cadw da byw i mewn, cyfleusterau trin stoc digonol, cyflenwad dŵr a thaliadau cymorth cynaliadwy er mwyn gwneud rheolaeth barhaol y coetiroedd yn ddichonol yn economaidd. O ganlyniad, os yw’r amodau’n iawn, mae defnydd da byw fel arf cadwraeth gynaliadwy yn gallu cynorthwyo cyflwr ecolegol y coetir, yn ogystal a dod a buddion cymdeithasol-economiadd i reolwyr tir.